- qaynaqlı
- sif. xüs. Qaynağı olan, qaynaqla bitişdirilmiş.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qaynaq — 1. is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Bu dərə başdan başa su qaynağı idi. A. Ş.. «Mərcan suyu» qaynağın; Ellər sənin oynağın; Nə gözəldir yanağın; Gəlin kimi baxan Kür! Ə. C.. Qaynaqdan bulandıran elə bulandırdı ki; Suyumuz durulmadı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quzğun — is. 1. zool. Qarğa növündən iri və bərk şığıyan yırtıcı quş. Quzğun nəştər qaynaqlı, əyri dimdikli, leş didən bir quşdur. N. V.. Mən quşların adlarını bilməzdim. Çalağan ilə quzğuna fərq qoymazdım. Onları mənə öyrədən Tağı əmi oldu. S. S. A.. Ana … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti